قاصدک، به دوست بگو دیرآمده ای
آشـــنـا بــودی و غـــریب آمـده ای
بگو دیری است از کویش گذشته ام
دیری است از یار و دیار رسـته ام
قاصــدک، آخـر دنیــا را دیــده ام
قاصــدک، من به خـدا رســیده ام
قاصدک، از بود و نبود رها گشته ام
نقـــش ازل بر لــوح ابـــد کشــیده ام
تو را دوست دارم، نازنین
و خدایم را، که تورا آفرید
و چشمانم را، که تو را دید
و قلبم را، که به شوقت هر لحظه تپید
و عشــق را، که عاقبـت تورا برگزید
و دل را به نام نامی ات نامید ...
سحر
گر به تو افتـدم نظـر چـهره به چـهره رو برو
شرح دهـم غـم تو را نکتـه به نکتـه مـو به مـو
از پــی دیدن رخـــت همچــو صبـــا فتــــاده ام
خانه به خانه دربه در کوچه به کوچه جو به جو
دور دهـان تنـگ تـو عارض عنبریــن خطـــت
غنچه به غنچه گـل به گـل لالـه به لالـه بو به بو
ابـرو و چشــم و خـال تو صیــد نمــوده مرغ دل
طبـع به طبـع دل به دل مهر به مهر و خو به خو
مــهر تو را دل حــزین بافتـه بر قمـــاش جـــان
رشـته به رشـته نـخ به نـخ تـار به تـار پـو به پـو
در دل خویش طاهره گشــت و ندیـــد جز تو را
صـفحه به صـفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو
شعر از طاهره قره العین
