سحرا باز خيالم به صحاري بردم * فكروانديشه به ژرفاي نهاني بردم

فكر و پندار به افاق اميد پر دادم * شاپرك وار به شمع رخ يار دل دادم

پر طاووس كمالات تمناي كردم * گر چه فرهيختگي خود به يغما دادم

هاتفي سخت ندا داد كه آن محفل كو* بيم آسيب به گلهاي العالم دادم

ساجي آن گلبن زيبا به لبخند وسرور* به نهيبي به تاريكي غمها راندم

چهره اش زود درونم به آتش بكشيد * منم افروختگي اش را به تحمل بردم

سحرا نيك دعا كن كه اين محفل ما* به سلامت برود آه كه حسرت خوردم

******************************************************

محفل درس است اينجا * پادمان عشق ورزي است

سايت تاج افتخار است * كنج العالم نباشد