نظرات ياداشت زندگي ادامه دارد...

+ زهره

دو قطره مايع وقتي کنار هم قرار بگيرند چه مي کنند!؟ پاسخ بسيار ساده است. وقتي به هم نزديک مي شوند انعکاس تصوير خود را در سطح ديگري مي بينند و نزديکتر که مي شوند يکي مي شوند و به يک قطره واحد اما بزرگتر تبديل مي شوند. ولي دو سنگ چطور؟ جواب اين را هم همه مي دانيم! دو تکه سنگ هر چقدر بهم نزديک شوند باز هم يکي نمي شوند و به زحمت تصوير ديگري را در سطح خود منعکس مي کنند و اين قاعده کلي طبيعت است.
هر چه دو موجود سخت تر و قالبي تر باشند و به کليشه ها و قالب هاي خود بيشتر چسبيده باشند، ضمن اينکه امکان انعکاس تصوير موجودات اطراف در درونشان مشکل تر مي شود، امکان و احتمال يکي شدن و بزرگتر شدنشان هم کمتر مي شود. نرمي و انعطاف پذيري، مدارا و اغماض، چشم پوشي و ناديده گرفتن و بخشش، همه و همه مهارت هايي هستند که هر چه بيشتر به آنها مسلط باشيم، آمادگي و استعداد ما براي بزرگتر شدن و آرامش و قرار گرفتن و جذب شدن در اجتماعي که هستيم بيشتر مي شود. اما از سوي ديگر آيا سر سخت تر از آب چيزي سراغ داريد!؟