رنگی نبود با تو بگوید،
سهراب، اندکی صبر،
سحر نزدیک است ...
حال سحر خود می گوید،
که این اندکِ تو،
از اندک روزهای عمرش
اندکی بیشتر است ...
که سحر همیشه نزدیک است،
و دیگر هر چه هست،
از او همیشه دور ِ دور ...
سحر
